دقت در اشاره رهبری

در ایام نزدیک به سالگرد سیزدهم آبان و روز استکبار ستیزی ، جمع زیادی از دانشجویان به محضر رهبر معظم انقلاب رسیدند و در این دیدار رهبری به نکات مهمی پرداختند

در میان مطالب مختلف مطرح شده توسط ایشان نکته بسیار مهمی در رابطه با انتخابات خودنمایی می کند که دقت در آن ، مسیر حرکت را نشان می دهد

تآکید رهبری مدبر بر روی این نکته بود که توجه پر حجم به موضوعات انتخاباتی در این مقطع بیشتر می تواند زمینه ساز تخریبها و القائات منفی در سطح جامعه شود و با توجه به فرصت بیش از شش ماهه تا روز انتخابات ، دامن زدن به اینگونه جوها بیشتر بازدارنده و نامبارک است . فصل الخطاب رهبر دانا و فرزانه برای مدعیان اصولگرایی ، خصوصا دولت پرکار و خستگی ناپذیر ، راهنما و روشنگر مسیر حرکت خواهد بود و لزوم پیگیری طرحها و مصوبات اجرایی کشور در جهت آبادانی عدالت محور بجای ورود به مباحث غیر ضروری انتخاباتی قطعا همان کاری است که رهبری انتظار دارد

در مباحث انتخاباتی نیز همانگونه که مقام عظمای ولایت تأکید نمودند اعتماد به شعور و بینش بالای ملت ایران با تداوم خدمت و تلاش برای پاره کردن حلقه های استثماری عده ای سرمایه دار بی ایمان و سیاستمدار بی تقوا و استقرار عدالت در جامعه بهترین راهکار خواهد بود

احمدی نژاد ، محبوب ملت مغضوب اهل ثروت

در هفته گذشته یکبار دیگر تفاوت دیدگاههای موجود در مورد دکتر احمدی نژاد در دو میدان بزرگ روشن گردید . از یک سو بازاریهای بزرگ تهران و اصفهان و برخی از شهرهای بزرگ کشور در پی اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده توسط دولت نهم قیام کرده و ضمن بستن بازارهای بزرگ کشور با روشهای داش داشی و تهدید و ترساندن برخی از متدینین بازار به جنگ با این قانون رفتند تا به زعم خودشان جلوی بسته شدن دست و پای خود را در دریدن و چپاول ملت از همان ابتدا بگیرند و در نهایت هم دولت را وادار به یک پله عقب نشینی کردند که البته با هوشیاری دولتمردان این استثناء تنها در مورد اصناف و آن هم به صورت موقت پذیرفته شد و در مورد تاجران بزرگ همه کاره در بخش صادرات و واردات همچنان اعمال می شود

از سوی دیگر در سفر استانی دکتر احمدی نژاد به استان گیلان ، چنان استقبال پرشور و جانانه ای از هیئت دولت به عمل آمد که تمامی فحاشان و اس ام اس سازان و رقبای سیاسی ایشان را در فکر فرو برد که چرا این همه تخریب ، دروغ ، تهمت و ... ، نتیجه عکس داشته است ؟

راستی چرا ؟

عشق قدرت و عشوه های خاتمی

هنوز ماههای زیادی تا روز شروع دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده و مدعیان در تلاشند تا در این عرصه مهم ضمن عرض اندام ، یکبار دیگر به وزن کشی سیاسی بپردازند

برخی از گروههای سیاسی اصلاح طلب مشغول مطرح کردن نفرات مورد نظر خود هستند و در اردوگاه اصولگرایان سکوت همراه با نظارت و دقت حکمفرماست

در مجموعه اصولگرایی بر مبنای یک قانون نانوشته و مسبوق به سابقه ، همراهی جمعی با رئیس جمهوری که در یک دوره بر کرسی ریاست تکیه زده باعث نوعی همگرایی شده است هرچند که بخشی از این مجموعه از منتقدان جدی دولت دکتر احمدی نژاد بوده و هستند

اما در اردوگاه اصلاح طلبان دودهای رنگارنگ به چشم می خورد و پر رنگترین این دودها از جبهه اعتماد ملی ، جبهه مشارکت و جبهه کارگزاران برمی خیزد

تلاش در جهت یک رنگ کردن این رنگها از جانب هر کدام از سه گروه به شدت در جریان است و آقایان کروبی ، خاتمی و روحانی گزینه های مورد عنایت این گروهها می باشند . جالب آنکه هرکدام از این جبهه های سیاسی معتقدند که محور اصلاحات بر دوش کاندیدای مورد نظر آنها سنگینی میکند و در این بین احزاب پدرخوانده با مطرح کردن نام خاتمی بیش از دیگر گروهها خود را محق می دانند . البته همراهان شیخ اصلاحات یعنی آقای کروبی از فردای روز سوم تیر هشتاد و چهار حساب خود را از احزاب پدرخوانده جدا کرده و در توجیه این رفتار خود تفاوت قابل توجه آرای شیخ در برابر مصطفی معین در آن دوره از انتخابات را اظهار می کنند

حزب کارگزارن بازندگی که بر اساس باد موافق با مصلحت نظام در حرکتند در اولویت نخست به دنبال مطرح کردن گزینه مورد عنایت پدرسالار هستند اما در صورت ضرورت برای رای نیاوردن دکتر احمدی نژاد حاضرند با خود شیطان رانده شده از درگاه الهی نیز ائتلاف کنند

در این بین تنها کسی که از شانس تا حدودی قابل توجه برای مقابله با دکتر احمدی نژاد برخوردار است آقای خاتمی است و این موضوعی نیست که از چشمان تمام گروهها دور مانده باشد . اما این شرط بندی یک ریسک دو سویه است که در صورت عدم توفیق بزرگترین گزینه اصلاح طلبان دیگر اثری از این دودمان باقی نخواهد ماند و لذا شاید ناز و غمزه های خاتمی در کنار جدیت شیخ مهدی کروبی پیش نمایش یک حرکت قابل پیش بینی باشد تا علاوه بر حفظ چهره اصلی اصلاح طلبی برای دوره یازدهم شانس شیخ افزایش یابد

شهرآورد شصت و پنجم ، آرامش دو مربی

سرانجام میلیونها طرفدار آبی و قرمز با دلهره و اضطراب دیدار سنتی پایتخت را در روز جمعه سیزدهم مهرماه را مشاهده کردند و در یک روز خوب فوتبالی دو تیم استقلال و پرسپولیس توانستند کارشناسان فوتبالی را نسبت به کیفت مسابقه خود متقاعد نموده و بازی تماشاگر پسندی را ارائه کنند . بر خلاف پیشبینی های اولیه در مورد بازی برتر تیم پرسپولیس بازی با هجومهای هر دو تیم آغاز شد و وقوع پنج فرصت ایده آل گل طی سی دقیقه اول بازی که دو مورد متعلق به پرسپولیس و سه مورد هم از سوی استقلالیها طراحی شده بود نوید یک روز خوب را به تماشاگران داد اما علیرغم تمام تلاشها نیمه اول با تساوی بدون گل پایان یافت

با آغاز نیمه دوم این امیر قلعه نوعی بود که با آوردن امیرآبادی و هجومی تر کردن چهره تیمش در همان دقایق ابتدایی مزد این ریسک خود را دریافت نمود و گل زیبای برهانی از روی پاس طلایی جباری با عبور از عمق دفاع حریف به ثمر رسید

گل زود هنگام آبی ها شیرازه تاکتیکی قرمز پوشان را در هم ریخت و طبق روال سالهای قبل تیم بازنده دربی به یک بازی احساسی و سانتر از هرجای زمین رو آورد و چیزی نمانده بود که قربانی همین شیوه احساسی شود

کار به همین جا ختم نشد و خارج از ساختار تکنیکی و تاکتیکی ، خرید چند صد میلیونی رئیس میلیونر هیئت مدیره جواب داد و علی کریمی در دقیقه هشتاد و پنجم بازی از روی پاس زیبای کریم باقری دروازه استقلال را گشود تا میلیونها طرفدار پرسپولیس نفسی به راحتی بکشند و از فشار یک نیم فصل زخم زبان رهایی بخشند

البته تا مدتها موضوعاتی همچون پنالتی نادیده ، آفساید بی مورد ، تعویض اشتباه ، فرصتهای برباد رفته و امثالهم نقل محافل و مجامع ورزشی خواهد بود اما آنچه حقیقت دارد فرار بزرگ دو مربی از مهلکه شهرآوردست و بس