شهرآورد شصت و پنجم ، آرامش دو مربی

سرانجام میلیونها طرفدار آبی و قرمز با دلهره و اضطراب دیدار سنتی پایتخت را در روز جمعه سیزدهم مهرماه را مشاهده کردند و در یک روز خوب فوتبالی دو تیم استقلال و پرسپولیس توانستند کارشناسان فوتبالی را نسبت به کیفت مسابقه خود متقاعد نموده و بازی تماشاگر پسندی را ارائه کنند . بر خلاف پیشبینی های اولیه در مورد بازی برتر تیم پرسپولیس بازی با هجومهای هر دو تیم آغاز شد و وقوع پنج فرصت ایده آل گل طی سی دقیقه اول بازی که دو مورد متعلق به پرسپولیس و سه مورد هم از سوی استقلالیها طراحی شده بود نوید یک روز خوب را به تماشاگران داد اما علیرغم تمام تلاشها نیمه اول با تساوی بدون گل پایان یافت

با آغاز نیمه دوم این امیر قلعه نوعی بود که با آوردن امیرآبادی و هجومی تر کردن چهره تیمش در همان دقایق ابتدایی مزد این ریسک خود را دریافت نمود و گل زیبای برهانی از روی پاس طلایی جباری با عبور از عمق دفاع حریف به ثمر رسید

گل زود هنگام آبی ها شیرازه تاکتیکی قرمز پوشان را در هم ریخت و طبق روال سالهای قبل تیم بازنده دربی به یک بازی احساسی و سانتر از هرجای زمین رو آورد و چیزی نمانده بود که قربانی همین شیوه احساسی شود

کار به همین جا ختم نشد و خارج از ساختار تکنیکی و تاکتیکی ، خرید چند صد میلیونی رئیس میلیونر هیئت مدیره جواب داد و علی کریمی در دقیقه هشتاد و پنجم بازی از روی پاس زیبای کریم باقری دروازه استقلال را گشود تا میلیونها طرفدار پرسپولیس نفسی به راحتی بکشند و از فشار یک نیم فصل زخم زبان رهایی بخشند

البته تا مدتها موضوعاتی همچون پنالتی نادیده ، آفساید بی مورد ، تعویض اشتباه ، فرصتهای برباد رفته و امثالهم نقل محافل و مجامع ورزشی خواهد بود اما آنچه حقیقت دارد فرار بزرگ دو مربی از مهلکه شهرآوردست و بس