یک جعبه شکلات ، به رنگ شکلاتی

کروبی می خواهد بیاید ، کروبی آمد

خاتمی می خواهد بیاید ، خاتمی آمد ، خاتمی رفت

موسوی نمی خواهد بیاید ، موسوی خواهد آمد ، موسوی آمد

قالیباف اگر خاتمی بیاید نمی آید ، قالیباف در هر صورت می آید ، قالیباف بعد از عید آمد

کلمات و جملات فوق ، تمام برنامه ریزیهای تشخیص دهندگان مصلحت نظام طی ماههای اخیر بود تا یک هدف حاصل گردد و آن هم « هر کسی غیر از احمدی نژاد » ء

این یک جعبه شکلات از هر رنگ و طعم بود هدیه نوروزی پدرخوانده به تمامی پسرخوانده ها ولی

این همه زحمت و به بازی گرفتن ملت با سیاست بازیها و نیرنگها تا چه حدی در جامعه تأثیر خواهد داشت ؟

چهار سال قبل احزاب و گروههای پسر خوانده بسیار زحمت کشیدند . رفسنجانی ، قالیباف ، لاریجانی ، رضایی و توکلی پنج ضامن کشیده شده مصلحت سنجان سرمایه سالار بود تا از پیروزی خود مطمئن باشند . بدترین حالتها هم به راحتی مدیریت می شد چراکه معین ، مهرعلیزاده و کروبی ، به حدی ضعیف شده بودند که حتی اگر به خط پایان می رسیدند آسیبی به گاو و گوسفند و سرمایه های افسانه ای آقایان نرسانند و اساسا دوستان در بخش اقتصادی بسیار هماهنگ عمل می کردند و جای هیچگونه نگرانی نبود به جان شهرام جزائری قسم !؟

این احمدی نژاد هم که اساسا عددی نیست و جای تعجب است که از فیلتر شورای نگهبان عبور کرده است . او فقط به درد سوپوری می خورد که قبلا به افتخار آن رسیده است

در آن روزها غیر از شهروندان تهرانی کسی او را نمی شناخت و بیشتر مردم نمی دانستند که او در طول دوران مدیریتش حتی برای یکبار هم از پول بیت المال نهار نخورد ، از غیر دانشگاه حقوق نگرفت ، روزانه 16 ساعت در محل کار حضور داشت ، هیچگاه با شهرامهای جامعه شب نشینی نداشت ، بیت المال را بیت الحال نمی دانست و شدیدا به دنبال اجرای فرامین الهی در ظل هدایتهای ولی فقیه بود و بس

اما حالا چهار سال از آن روزها می گذرد و نه تنها تمام مردم ایران بلکه مردم کشور کومور هم می دانند که احمدی نژاد قابل خرید و فروش نیست و این موضوع از زمان بندی آغاز گفتگوهای آمریکائیها برای مذاکره با ایران ( بعد از انتخابات ایران و به امید تغییر احمدی نژاد ) به خوبی روشن است

آیا پدر خوانده و احزاب پسر خوانده فکر می کنند که با یک جعبه شکلات ، به رنگ شکلاتی می توان این ملت را فریفت ؟