ترس از شکست در برابر دکتر احمدی نژاد

طی بیش از سی سال عمر نظام جمهوری اسلامی ایران ، همواره در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری شاهد هماهنگی و ائتلاف کامل کلیه احزاب سیاسی همسو با رئیس جمهور دور پیشین بوده ایم که این امر باعث دلسردی سایر نامزدهای انتخاباتی شده و تقریبا افراد با نفوذ و موثر ، وارد این رقابت نشده اند

اما در دوره دهم ریاست جمهوری شاهد یک تفاوت ذاتی هستیم که البته ریشه در تحولات انتخابات دور نهم و همچنین شیوه کار دولت نهم دارد . عدم حمایت احزاب قدرتمند کشور از دکتر احمدی نژاد در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از یک سو ، و تداوم بی اعتنایی دکتر احمدی نژاد پس از دستیابی به موقعیت ریاست جمهوری به بزرگان حزب محور ، اعم از راست و چپ موجب شده است تا نقطه قوتی که روسای جمهور پیش از او را بهره مند نموده بود در مورد ایشان کمرنگ شود

قدرتمندان احزاب و گروهها منفعت قابل توجهی را در دولت نهم نیافته اند که از عدم تداوم آن نگران باشند و لذا شاهد طرحهایی همچون عبور از احمدی نژاد ، دولت وحدت ملی ، ائتلافهای تحولخواه و ... در درون اردوگاه احزاب به اصطلاح اصولگرا هستیم

در جناح مقابل هم وضعیت با شکل و شمایلی دیگر پیگیری می شود. تصور عدم حمایت احزاب اصولگرا از دکتر احمدی نژاد ، شور و هیجانی را در اصلاح طلبان برانگیخته که شاهد حضور تندروترین ایشان - تحکیم وحدت - با مطرح کردن عبداله نوری و همچنین احزاب مشارکت و سازمان مجاهدین با طرح حضور محمد خاتمی و نیز حزب اعتماد ملی با کاندیدا نمودن کروبی ، هستیم که جملگی مدعی پیروزی هستند

اما آنچه که عقلای دو سوی ماجرا را در فکر فرو برده و سایه تردید را بر سرشان افکنده ، یادآوری ماجرای نهمین دوره انتخابات است که در دور نخست با حضور مستقیم همه این گروهها با نامزدهای کاملا حزبی ( قالیباف ، لاریجانی ، معین ، کروبی ، هاشمی ) نتوانستند از دکتر احمدی نژاد فاقد حمایت حزبی شکست خوردند و در دور دوم هم با ائتلاف کامل چپ و راست بر روی هاشمی ، آنچه بدست آورد شکستی به مراتب دردناکتر و غیرقابل تحملتر بود
لذا عقلای این قوم مانند خاتمی و هاشمی و لاریجانی برای حضور مستقیمشان در این آوردگاه تردیدهای جدّی دارند و دوستان کم تجربه ترشان را بسوی این مهلکه ترغیب می کنند . البته در مورد آقای کروبی با آن همه تجربه و سوابق به نظر می رسد که هنوز از عوارض آن خواب عصرگاهی معروف ، رهایی نیافته اند تا نشانه های آشکار قدرت دکتر احمدی نژاد در تکیه بر اراده خدا و قدرت خارق العاده بدنه مردم بدون توجه به قیّم مئابی احزاب را در یابند