وقتی شوخی میرباقری با فخیم زاده  جدی شد !؟

«فخيم زاده» به خراسان مي‌گويد: در مجموعه «مختارنامه» فقط يک هنرپيشه بودم و سعي کردم ويژگي از کارگرداني من در کار مشهود نباشد. اما اطلاعاتم درباره کارگرداني بسيار کمک کرد که مقابل دوربين راحت‌تر اين نقش را بازي کنم. ادامه این گفت و گو را در ذیل می خوانید:
* با وجود گزيده‌کاري‌تان مهم‌ترين ويژگي که شخصيت عمر را شاخص و رضايت شما را براي حضور در مجموعه «مختارنامه» جلب کرد چه بود؟
** حدود ۱۷-۱۶ سال بود که مقابل دوربين کارگرداني بازي نکرده بودم. تنها به خاطر دوستي و احترامي که براي «داوود ميرباقري» قائل بودم بازي در نقش عمر سعد را پذيرفتم. در محفلي که من و «ميرباقري» حضور داشتيم، درباره بازي در اين نقش با من صحبت کرد. در ابتدا خيلي جدي نگرفتم و فکر کردم که با من شوخي مي کند. اما با جدي شدن کار، فرصت مناسبي برايم پيش آمد که در «مختارنامه» بازي کنم. من در اين مجموعه فقط يک بازيگر بودم چون چيزي در خود نقش نبود. «ميرباقري» شخصيت عمر سعد را به اين شکل و برداشت تاريخي به من منتقل کرد. من هم به عنوان يک بازيگر سعي کردم نظر وي نسبت به بازي‌ام مساعد و مثبت باشد.
* براي نزديک شدن به نقش «عمر بن سعد» از چه منابعي بهره گرفتيد و چه قدر مطالعه کرديد؟
** «عمر بن سعد ابي وقاص» را از لحاظ تاريخي مي شناختم. زيرا وقتي مجموعه «تنهاترين سردار» را مي ساختم به دليل وجود اين شخصيت در مجموعه، حين نگارش فيلم‌نامه تحقيقاتي انجام دادم. با وجود اين که معاويه «سعد بن ابي وقاص» پدر عمر را در زمان امام حسن (ع) مسموم مي کند و به قتل مي رساند، اما عمر جذب معاويه مي شود. در مجموعه «تنهاترين سردار» از لحاظ تاريخي «عمر» خيلي مهم نبود اما حضور داشت. اما ميرباقري در «مختارنامه» نگاهي تاريخي به اين شخصيت دارد. در نتيجه سعي کردم خودم را با نگاه ميرباقري هماهنگ کنم.
* «عمربن سعد» در پيشبرد قصه و در چينش حوادث بسيار تاثيرگذار است. گويي علاقه مند بازي در نقش هاي خاص هستيد که نقش چند وجهي و زيرک عمر سعد را پذيرفتيد؟
** به عنوان يک بازيگر نقش هاي مثبت و منفي را بازي کرده ام. به ياد مي آورم وقتي نقش «نمکي» را در فيلم «مسافران مهتاب» بازي کردم، از آن شخصيت مثبت تر و محبو ب تر نبود. من به شخصه نقش آدم هاي خاص را بازي مي کنم زيرا برايم از شخصيت هاي عام جذاب تر هستند. حال فرقي نمي کند آن شخصيت مثبت يا منفي باشد. البته اغلب اوقات نقش هاي خاص به دليل ابعاد رواني و احساسي که دارند، به شخصيت هاي منفي نزديک مي شوند.رفتار و خصلت هاي شخصيت هاي مثبت آن ها طبيعي و منطبق با موازين، شرايط، قانون و سنت است و افت و خيزهاي دراماتيکي ندارد. براي بازي کردن شخصيت هاي مناسبي نيستند اما نقش هاي منفي به دليل بار دراماتيک و ابعاد رواني شخصيتي موجود در کار و قصه براي بازيگر از جمله من جذابيت بيشتري دارند.
* فيلم نامه «ميرباقري» سبک و سياق خاص خود را دارد. با توجه به اين که شما فيلم نامه دو مجموعه تاريخي «تنهاترين سردار» و «ولايت عشق» را نوشته ايد، عده اي نسبت به بيان بازيگران و ديالوگ هاي مجموعه «مختارنامه» انتقاد کرده اند، نظر شما در اين باره چيست؟
** افرادي که درباره ديالوگ هاي «ميرباقري» انتقاد دارند، به طور حتم شيوه کاري او را نمي شناسند. وقتي «ميرباقري» مجموعه اي تاريخي مي سازد، اين گونه حرف ها و انتقادها درباره ديالوگ هايش گفته مي شود. اين سبک نگارش در مجموعه هاي امام علي (ع) و «معصوميت از دست رفته» هم وجود دارد. «ميرباقري» سبک خاصي در ديالوگ نويسي دارد. تلفيقي از کلمات متکلف، ادبي و کلمات روزمره و اصطلاحات روز است. اگر مجموعه امام علي (ع) را به خاطر داشته باشيد، سبک و نوع ديالوگ هاي «وليد» و ديگر شخصيت ها نيز اين گونه بود. بعضي از بازيگران در بيان اين سبک ديالوگ ها مشکل داشتند، يعني اين شيوه تلفيقي «ميرباقري» براي آن ها مشکل بود. اما براي من خيلي سخت نبود. چون روح ديالوگ ها را درک و اجرا کردم.