ميلاد امام حسن مجتبي ، كريم اهل بيت مبارك باد

پيشواى دوم جهان تشيع كه نخستين ميوه پيوند فرخنده على (ع) با دختر گرامى پيامبر اسلام (ص) بود، در نيمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدينه ديده به جهان گشود
حسن بن على (ع) از دوران جد بزرگوارش چند سال بيشتر درك نكرد زيرا او تقريباً هفت سال بيش نداشت كه پيامبر اسلام بدرود زندگى گفتپس از درگذشت پيامبر (ص) تقريبا سى سال در كنار پدرش امير مومنان (ع) قرار داشت و پس از شهادت على (ع) (در سال 40 هجرى) به مدت 10 سال امامت امت را به عهده داشت و در سال 50 هجرى با توطئه معاويه بر اثر مسموميت در سن 48 سالگى به درجه شهادت رسيد

مولوديه

پس از آن که امام حسن (علیه السلام) متولد شد، حضرت فاطمه (علیها السلام) به امیرالمومنین (علیه السلام) گفت: برای او نامی بگذار
امیرالمومنین (علیه السلام) فرمود: در گذاردن نام او بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سبقت نمی گیرمامام حسن را نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آوردند و ایشان در گوش راستش اذان گفت و در گوش چپش اقامه. سپس از امیرالمومنین (علیه السلام) پرسید: آیا نامی را برای او گذاشته‌ای؟
ایشان فرمود: در گذاردن نام او بر شما سبقت نخواهم گرفترسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) گفت: من نیز بر پرودگار خویش سبقت نمی‌گیرم پس حق تعالی به جبرئیل امر کرد: برای محمد پسری متولد شده است، برو به سوی زمین سلام مرا به او برسان و به او تبریک و تهنیت بگو. (پس از آن) به وی بگو: علی نسبت به تو به منزله‌ی هارون است به موسی. پس بر فرزندشان نام پسر هارون را بگذارجبرئیل به نزد رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و پیام خداوند را به ایشان رساندرسول خدا پرسید: اسم او (پسر هارون) چه بود؟
جبریئل گفت: اسم او شبٌر بودحضرت فرمود: زبان من عربی است

جبرئیل گفت: او را حسن نام کن
پس او را حسن نامیدند، زیرا که شبٌر در لغت عرب حسن است و نام پسر بزرگ هارون، شبٌر بودعنایت و توجه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به امام حسن (علیه السلام) در موارد متعدد از ولادت و نامگذاری ایشان گرفته تا ابراز محبتهای متعدد نسبت به ایشان مشهود است. در ادامه به یکی از این موارد اشاره می‌کنیم
ابن مسعود می گوید: "از رسول خدا شنیدم، هرکه مرا دوست دارد، حسن و حسین را دوست دارد، زیرا که حق تعالی مرا به محبت ایشان امر کرده است
از همین رو نقل می‌کنند، روزی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به نماز ایستاد، امام حسن (علیه السلام) بر پهلوی او بود، چون رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به سجده رفت، امام حسن بر دوش آن حضرت سوار شد، رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) سجده را طول دادچون حضرت سلام نماز را گفت، اصحاب به ایشان گفتند: "یا رسول الله! به اندازه‌ای سجده را طول دادی که پیشتر، آن قدر طول نمی‌دادی، برای همین ما گمان کردیم که در سجده وحی بر تو نازل شده است
حضرت فرمود: "وحی بر من نازل نشد و لیکن این پسرم بر دوش من بود، نخواستم که در پایین آمدن او عجله کنم، از همین رو سجده را طول دادم
برگرفته از كتاب جلاء العیون، تالیف علامه مجلسی (ره