خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟

با اینکه هنوز نزدیک به یک سال تا انتخابات ریاست جمهوری دهم باقی مانده احزاب و گروههای سیاسی دچار تب و تاب انتخاباتی شده و با شدت و حرارت این موضوع را در دستور کار خود قرار داده اند در این مسیر دوستان اصلاح طلب گوی سبقت را از دیگران ربوده و به واسطه بیرون گود بودن و داشتن وقت به میزان کافی ، برنامه ریزی کرده و نتایج را راهبرد می کنند . تا دوره های قبل مهندس میرحسین موسوی شخصیت محبوب و دم دستی این جریانها محسوب می شد که در آستانه هر انتخابات به سراغ نام و نشان ایشان رفته و آن را بر سربازار سیاست آورده ، حراج می کردند . درحالیکه تا روز آخر زیر بیرق طرفداری او سینه می زدند به ناگاه تغییر جهت داده و شخص دیگری را به عنوان داروی مشابه تقدیم ملت می کردند . به قول یکی از دوستان که هر وقت می خواست در مورد قدرت خودش صحبت کند می گفت : " رستم دستان رو می شناسی . وقتی تأیید مخاطبش رو می گرفت می گفت : خوب من محمدشون هستم "

البته مهندس موسوی هیچگاه فریب این سیاسی کاران کوفی منش را نخورد و مشی خاصی را پی گرفت که همواره به ناامیدی دشمنان رهبری و نظام جمهوری اسلامی انجامید که از این باب یقینا ایشان از ذخایر ارزشمند نظام محسوب می شوند

اما این امید در میان دشمنان نظام ولایی هیچگاه نابود نشده و این مجموعه به دنبال ظهور چهره ای دیگر برای رسیدن به هدف خود لحظه شماری کردند تا اینکه ایران اسلامی 8 سال دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی را تجربه نمود

کسانی که در همان روزها ضمن تحمیل بسیاری از افکار خود به دولت ، هزینه های بسیاری را بر آن تحمیل کرده و هرکجا که آقای خاتمی دربرابر زیاده خواهی های ایشان مقاومت نمود او را تخطئه کرده و در انتها پروژه عبور از خاتمی را کلید زدند بعد از چهار سال تجربه خروج از حاکمیت و عدم امکان برای زمینه سازی تغییر شعارهای بنیادی امام راحل و رهبری معظم ، باردیگر به نقش همیشگی خود پرداخته و به دایة مهربانتر از مادر بدل شدند

فارق از اینکه نحوه برخورد آقای خاتمی با این فدائیان سینه چاک ! چگونه خواهد بود ، پر رویی این گروه در تکرار روشهای منسوخ و پیگیری جانانه ایشان در رسیدن به هدف ( کرسی های قدرت برای خدمت به ... ) قابل تأمل و اندیشه است

شاید پیگیری های هدفمند حامیان خارجی این افراد و ناامید نشدن آنها از سرنگونی نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر افکار علوی امام خمینی و زعامت مقام معظم رهبری ( حفظه الله ) و یا حداقل امید به ایجاد تغییر در رفتار سیاسی و اعتقادی نظام ، عامل اصلی این همه تلاش و پیگیری باشد . آنهم با شعارهای رنگارنگی مانند

زنده باد عبدالله نوری ( خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟ ) ، مرگ بر دولت احمدی نژاد ( خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟ ) ، اعتلاف با عزرائیل برای عدم پیروزی احمدی نژاد ( خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟ ) ، قالیباف به از هیچی ( خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟ ) ، مرگ و درود همزمان بر هاشمی رفسنجانی ( خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟ ) ، تا حدودی درود بر عارف ( خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟ ) ، جهنم و درک کروبی هم باشه چاره ای نیست ( خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟ ) ، بابا هرکی باشه اشکالی نداره فقط احمدی نژاد نباشه که کل اهداف رو نقش بر آب می کنه ( خاتمی می آید! ، خاتمی نمی آید؟ ) ، ... !؟