دکتر عماد افروغ از صعود تا سقوط

از پدیده های جالب پیش آمده در دوران قبل و بعد از انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری و انتخاب دکتر احمدی نژاد ، روشن شدن غایت تفکرات و بینشهای افراد موثر در سیستم سیاسی کشور عزیزمان بود . از راست راست تا چپ چپ از حزب اللهی شدید تا فوق دموکرات همگی برای خودشون نشونه ای داشتند و بر اساس تفکراتشون جهت گیری کردند

حضور نه نفر کاندیدای متنوع الافکار تنوری را روشن کرد که در آن هر کس به تمنای کسی مشغول نیاز شد تا در جمع سیاسیون کلاهی برای خود از این پشم رسیده ببافد و عزت یافته بر صدر نشیند

کشیده شدن انتخابات به مرحله دوم و صعود آقایان هاشمی و احمدی نژاد به مرحله دوم افراد متنوع السلیقه را به انتخابهایی عجیب وا داشت چونانکه در طیف اصلاح طلبان طرفداران دکتر معین که بسیاری از آنها اساسا روحانیت را به رسمیت نمی شناختند به سوی روحانی شناخته شده مملکت یعنی هاشمی رفسنجانی اقبال نمودند ( از ترس دکتر احمدی نژاد ) و از آن سو طرفدارن افرادی همچون قالیباف با تفکرات لیبرال دموکراسی اسلامی ؟!؟ به سمت احمدی نژاد چرخیدند ( به امید مقام و منصب ). اما کار دنیا طوری چرخید که نه تو مانی و نه من ( یا نه تو دانی و نه من ) . در هر حال این آغاز ماجرای خیلی ها بود و من جمله دکتر عماد افروغ

موجودی ناشناخته که در لباس اصولگرای وارد مجلس هفتم شد و به ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس تکیه زد و در عرض سه سال بزرگترین خوراک تبلیغاتی اصلاح طلبها را فراهم کرده و در عکس مسیر اولیه به تئوریزه کردن وضعیت رهبری جامعه در دو دوره مصلحت گرایی و حقیقت گرایی رسیده و از بغض احمدی نژاد به خود زنی رسید ؟!؟

آیا عملکرد اعراب بادیه نشین 1400 سال پیش در بحرانهای عظیم صدر اسلام و پس از رحلت رسول اکرم عجیب و دور از ذهن است وقتی در قرن بیست و یکم و در جمع دکترها و مهندسها و حجج اسلاام و .... چنین عملکردهایی را می بینیم