جناب آقای علی لاریجانی ، چرا شما همیشه از آن طرف غش می کنید !؟

نخستین جلسه بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی رئیس جمهور در مجلس شورای اسلامی از صبح امروز آغاز شد و در مباحث مطرح شده توسط نمایندگان ، سرانجام عوامل پشت پرده تخریب رئیس جمهور از سنگر بدر آمده و خود نمایی کردند

محمدرضا باهنر ، علی مطهری و احمد توکلی سه قطب مدّعی در مجلس بودند که با ثبت نام رسمی در اردوگاه مخالفین رئیس جمهور و کابینه اش در سخنان خود بر ضد شخص دکتر احمدی نژاد سنگ تمام گذاشتند

این اتفاق یک پدیده مطلوب و جالب بود چرا که دیگر این آقایان نمی توانند از روش همیشگی خود برای کوبیدن یک در میان بر نعل و میخ استفاده نمایند اما در این میان حکایت رئیس مجلس جناب آقای لاریجانی داستانی دیگر بود

برادر لاریجانی در هر تذکری که از سوی نمایندگان بر ضد فحاشان به وزرای پیشنهادی داده می شد و تعداد آنها به تواتر رسیده بود تمام کوشش و تلاش خود را برای حمایت از گویندگان به کار بست و در این مسیر از هیچ تلاشی فروگذار ننمود

جناب آقای لاریجانی ! این رفتار جانبدارانه جنابعالی مرا به یاد داستانی انداخت که در پایان این گفتار به محضر شما و هم فکرانتان تقدیم می دارم

عالم نمایی به روستایی وارد شد و چون مردم آن روستا از نعمت ملّا محروم بودند از او خواستند تا هر شب بعد از نماز در مسجد کوچک روستا برایشان سخنرانی کند . آن مرد هر شب بر منبر رفته و برای مردم سخنانی می بافت و در پایان برنامه به ذکر مصیبت اهل بیت پرداخته و زمانی که تاریکی همه جا را فرا می گرفت به حالت غش خود را از فراز منبر به زیر می انداخت

مردم ساده دل روستا تا مدتی این رفتار آن عالم نما را حمل بر کرامت نموده و او را بیشتر احترام می کردند تا اینکه سر انجام روزی یکی از نوجوانان رند روستا در میان جمع ، عالم نما را خطاب نموده پرسید : حضرت آقا ! این همه کرامت از جانب شما را دیدم لیکن سوالی در ذهن من بی پاسخ مانده است و آن اینکه اگر چه حال خوش شما در میانه ذکر مصیبت اهل بیت بسیار تکان دهنده است لیکن نمی دانم چرا همواره به سمت محل استقرار بانوان در آن سوی پرده غش می کنید

با این سوال ، روستائیان به یکدیگر نگاهی کرده و خواستند تا حال خوش ملّای خود را خوشتر سازند اما دل غافل که حضرت ملّا به سرعت گریخته و راهی ده کوره ای دیگر شده بود