ده نمکی چرا طوفان به پا کردی ؟

یک ماه از اکران فیلم سینمایی (( اخراجی ها )) می گذرد و فروش بی سابقه بالای دو میلیاردی این فیلم در گیشه ها موجبات تعجب و حسادت بسیاری از سینماگران و دست اندرکاران این هنر پیچیده را فراهم نموده است

اگر بیننده های میلیونی سی دی غیر قانونی خارج شده از این فیلم در کوی و برزن و حتی استقبال عجیب عربهای ساکن در کشورهای عراق و حاشیه خلیج فارس از نسخه غیر قانونی این فیلم که با زیر نویس عربی مزین شده را هم به ضریب نفوذ این فیلم در جامعه اضافه کنیم متوجه طوفانی می شویم که مسعود ده نمکی کارگردان و نویسنده این فیلم ، در عرصه انتقال پیام جبهه و جنگ برپا نموده است

به راستی چه چیزی در بطن این فیلم نهفته که اینگونه مرزهای بسته دشمنی ها و تنگ نظریها و حسادتها را شکافته و با اقتدار پیام خود را منتقل می کند

در این فیلم فرازهایی را به عنوان شاخص می توان بیان نمود

اینکه بسیاری از بچه های جبهه و جهاد از جنس همین جوانهایی بوده و هستند که امروز در کوچه ها وخیابانهای شهرمان زندگی می کنند و عاشق می شوند و جوک می گویند و با هم شوخی می کنند

این فیلم به خوبی نشان داد که در روزهای جنگ و جهاد بسیاری از افراد ظاهر ساز بودند که ضمن داشتن ظاهری انقلابی و فعالیتهای پشت جبهه ای هیچگاه به میادین پرخطر جنگ پای ننهادند تا جان به سلامت دربرده و به بخش جمع غنایم بعد از جنگ در کمال صحت برسند

عشق حقیقی و پاک به همنوع هیچگاه حتی در دوران جبهه جهاد و از جان گذشتگی خالص ترین جوانان این سرزمین جرم نبوده و نه تنها جرم نبوده بلکه موجبات تعالی روح و درک و احساس عشق الهی در وجود جوانان خوب این مملکت گردیده و می گردد

کسانی که بیشترین فشارها و بی احترامیها را نسبت به جوانان پاک نهاد این مملکت از خود نشان می دهند قالبا افرادی هستند که در دل دچار بیماریهای نفسانی بوده و بیشتر از این ابزار در جهت صحنه سازی و متشرع جلوه دادن خود استفاده می کنند نه اصلاح جامعه

روحانیت اصیل همواره در خط مقدم جبهه و در کنار رزمندگان حقیقی این مملکت تا سر حد شهادت می جنگیده و شأنی بیش از یک انسان وطن پرست برای خود قائل نبوده و این مطلب تا امروز هم به قوت خود باقیست

هنر حقیقی آن است که ثابت کند با تمامی محدودیتها و محذورات می توان کاری هنری ارائه نمود که علیرغم تمام تبلیغات تخریبی صورت گرفته بر ضد کارگردان و نویسنده فیلم ، همه ملت ایران را به تماشای آن نشانید و به بزرگترین موفقیت ممکن در تاریخ سینمای ایران دست یافت

و سرانجام به این جمله مسعود ده نمکی در برنامه شب شیشه ای اکتفا می کنم که فرشتگان آسمان دو بار به خنده می افتند یکبار وقتی که خدا می خواهد کسی را عزیز کند ولی همه تلاش می کنند که او را ذلیل سازند و دیگر آنکه خدا می خواهد کسی را خوار گرداند و همه تلاش می کنند که او را عزت بخشند ؟